Cephalotus Napisano 15 Czerwca 2012 Share Napisano 15 Czerwca 2012 Hejka, dziwię się, że jeszcze tych opisów nie dodałem, sorki, byłem pewien, że wiszą na forum od dawna... Zostały one przygotowane dla totalnych amatorów, nieznających tematu roślin owadożernych. Nie będę tego zmieniać, ale proszę mieć to na uwadze czytając. Rosiczki Drosera sp. – ogólne zasady uprawy: poszczególne gatunki mają subtelne różnice w wymaganiach, a tym samym warunki uprawy. Choć mogą być spotykane w obrębie jednego torfowiska, rzadko kiedy spotkamy je tuż obok siebie. Największe prawdopodobieństwo będzie z rosiczką długolistną i okrągłolistną, które na dodatek tworzą w naturze sterylnego mieszańca, rosiczkę owalną Drosera x obovata. Tego mieszańca należy uprawiać jak rosiczkę długolistną Drosera anglica. Stanowisko: wszystkie gatunki są w zasadzie światłolubne, „światłożerne”. Stąd też należy im wybierać stanowiska w pełni nasłonecznione. Niestety uprawa w ogrodzie wymaga stworzenia mini torfowiska, co nie jest łatwe. Zresztą uprawiając w doniczce, również proponowałbym stworzyć coś podobnego. Chcąc stworzyć mini-torfowisko wskazane jest poradzić się w tej kwestii bardziej doświadczonych osób. Tworząc misowatą, zamkniętą donicę z mchem torfowcem należy zrobić otwór ok. 4 cm poniżej krawędzi doniczki. Proponowałbym stosować donice o średnicy min. 30 cm i mrozoodporne. Torf nasypać maksymalnie do 6 cm poniżej krawędzi doniczki, a następnie położyć na nim żywy mech torfowiec. W ten sposób torfowiec będzie miał zawsze łatwy dostęp do wody, a torf będzie stanowił rusztowanie. Donicę należy przygotowywać wcześniej, aby torfowiec wyrósł ponad taflę wody. Chcąc uprawiać wszystkie gatunki rosiczek, proponowałbym skonstruować, co najmniej dwie donice. Obie mogą być połączone i zaopatrzone w zamknięty obieg wodny z rezerwą. Rosiczka pośrednia musi rosnąć w samym torfie. Aby zapewnić jego stałą wilgotność, należy umieścić odpływ 2-3 cm poniżej poziomu torfu. W torfie należy stworzyć kanał, na powierzchni lub pod spodem (np. ze styropianu, plastikowej rurki), którym będzie płynąć woda od wlotu do wylotu. Jeżeli tego nie zrobimy, nie będzie się ona przesączać przez torf, a płynąć po jego powierzchni i może nawet zatopić rośliny. Podłoże: ma to być podłoże maksymalnie ubogie, czyli mocno kwaśny, o pH 3-5, czysty torf, bez żadnych dodatków(!!). Najlepiej wysoki/sphagnowy. Ewentualnie żywe torfowce w mini-ekosystemie. Podlewanie: muszą mieć zawsze stały dostęp do wody. Wilgotność podłoża może się zmniejszać, jednak nigdy nie może podeschnąć nawet na chwilę. Dlatego należy zapewnić odpowiednio duży zbiornik wodny, stale uzupełniać wodę lub najlepiej zapewnić zamknięty obieg wodny. Woda również musi być specjalna. Można łapać deszczówkę, z wyłączeniem terenów silnie uprzemysłowionych. Nie proponowane jest kupowanie wody demineralizowanej/destylowanej ze względu na jej wysoki koszt, jednak jest ona doskonała. W przypadku chęci posiadania większej liczby gatunków owadożernych, wskazany jest zakup filtra odwrotnej osmozy – RO (rewers osmosis). Woda kranowa lub ze studni, nawet przegotowana i odstana, nie nadaje się. Choćby ze względu na pH lub często znaczną ilość minerałów/wysoką twardość. Rozmnażanie: 1. Wegetatywne: można robić sadzonki liściowe, najlepiej na początku wegetacji, zanim roślina osiągnie swój ostateczny wygląd. Takie liście należy odrywać w całości lub odcinać z dużym zapasem ogonka. Następnie położyć je na kwaśnym torfie, włoskami do góry i lekko przygnieść do podłoża. Należy zapewnić zawsze mokre podłoże, ewentualnie zwiększyć wilgotność powietrza. 2. Generatywne: wysiew nasion jest bardzo łatwy i można go wykonywać w otoczeniu naszych roślin. Siewki są doskonale przystosowane do konkurencji z tym mchem, więc nie trzeba się obawiać, że je przerośnie. Rosiczka pośrednia nie rośnie w torfowcu, a na gołym torfie! Jeżeli chcemy wysiać nasiona do doniczki, wówczas najlepszy byłby uśmiercony mech torfowiec, przynajmniej 1cm grubości, na wierzch kwaśnego torfu. Podłoże zawsze musi być mokre. Nasiona należy stratyfikować przez 2-3 miesiące, tak, aby koniec wypadł na przełomie marca i kwietnia, kiedy słońce powoli zyskuje na sile. Następnie doniczkę można wystawić na wewnętrzny, południowy parapet. Rosiczkę owalną D. x obovata można rozmnażać jedynie wegetatywnie. Szczególne preferencje, poszczególnych gatunków: ST- stopień trudności (1-5), 3 - umiarkowany Rosiczka długolistna Drosera anglica – (ST:3) roślina bardzo delikatna i wrażliwa na zmniejszoną wilgotność podłoża. W naturze rośnie na kwaśnych torfowiskach. Głównie lokuje się wokół zbiorników wodnych, oczek lub innych miejscach o pełnym nasłonecznieniu i bardzo mokrym podłożu. Rosiczkę owalną Drosera x obovata można uprawiać analogicznie. Stanowisko: musi być w pełni nasłonecznione, w maksymalnym stopniu. Podłoże: sam torf możemy zastosować chcąc uprawiać ją w małej doniczce. Doskonale uprawia się na podłożu z martwych torfowców. Posiadając mini-ekosystem czy to w ogrodzie, czy w donicy, rosiczkę należy posadzić w żywych torfowcach. Jest ona w pełni przystosowana do konkurowania z nimi i zawsze będzie na ich wierzchu. Taką donicę, o ile jest mrozoodporna, można zostawić na cały rok na dworze. Jeżeli zdecydujemy się uprawiać ten gatunek na gołym torfie, powinien on być stale mokry, a poziom wody być blisko powierzchni. Wówczas też bezwzględnie trzeba schować rośliny na zimę do piwnicy, gdyż bez osłony torfowców łatwo przemarza. Podlewanie: typowe, zawsze mokro Rosiczka okrągłolistna Drosera rotundifolia - (ST:3) na torfowiskach rośnie głównie na ich obrzeżach, gdzie zwykle ma trochę cienia od drzewek lub ma skrócony okres bezpośredniego nasłonecznienia. Rzadziej na otwartych terenach, w żywych mchach torfowcach. Bardzo rzadko na gołym torfie czy podsiąkających piachach. Stanowisko i podłoże: może rosnąć w pełnym słońcu w żywych mchach torfowcach. Uprawiana na gołym torfie lub z martwymi torfowcami wymaga jednak półcienia lub skróconego nasłonecznienia. Dobrze radzi sobie z żywymi torfowcami. Na gołym podłożu może wymarzać, ale rzadko, jednak w takich warunkach zdecydowanie lepiej się nasiewa. Podlewanie: zawsze musi mieć co najmniej wilgotno, najlepiej mokro. Rosiczka pośrednia Drosera intermedia - (ST:3) rośnie na torfowiskach wysokich, na gołym torfie w pełnym nasłonecznieniu. Stanowisko: na pełnym słońcu, tyle godzin ile to możliwe. Uprawiana w małej doniczce nie będzie sprawiać problemu. Podłoże: czysty torf, bezwzględnie nie radzi sobie z mchami torfowcami, które bez problemu ją zarastają. Podlewanie: zdecydowanie najlepiej byłoby utrzymywać podłoże jedynie wilgotne przez cały czas. Oczywiście dorosłe osobniki nie ucierpią nawet po okresowym zalaniu. Rosiczka nitkowata Drosera filiformis - (ST:3) w naturze rośnie na podłożach piaszczystych, stale wilgotnych wzdłuż wschodniego wybrzeża Ameryki Północnej. W uprawie są trzy formy/odmiany: typowa D. filiformis var. filiformis, o czysto zielonych liściach i włoskach D. filiformis var. tracyi, oraz forma mocno czerwona D. filiformis f. red. Jedynie forma typowa jest w pełni mrozoodporna, zielona odmiana wytwarza turiony, ale nie są one w stanie wytrzymać większych mrozów. Forma czerwona nie jest w ogóle mrozoodporna i raczej nie przechodzi żadnego okresu spoczynku. Oprócz tego częsta w uprawie jest hybryda D. filiformis i D. intermedia, która jest w pełni mrozoodporna i należy ją uprawiać tak samo. Stanowisko: w pełni nasłonecznione. Trzymając rośliny na zewnątrz cały rok należy się liczyć z możliwością utraty części roślin. Doprowadzi to do selekcji tych najbardziej mrozoodpornych osobników. Podłoże: może być czysty torf, mogą być martwe torfowce, dobrze toleruje też niewysokiego żywego torfowca. Dodatkowo na zimę może on stanowić ochronę przed mrozami. Podlewanie: musi mieć co najmniej stale wilgotne podłoże, najlepiej mokre. Na koniec kilka zdjęć co by sobie lepiej wyobrazić jak można uprawiać powyższe gatunki. Ekosystem rosiczek: D. anglica, D. rotundifolia i D. x obovata Ekosystem D. intermedia W naturze: D. anglica - jak widać lubi bardzo mokro D. x obovata i D. rotundifolia (w tle) D. intermedia - preferuje podłoże jedynie wilgotne D. rotundifolia na piachu Rosiczki w uprawie: D. anglica - dopóki torfowiec był niższy, miała wilgotniej i rosła doskonale. D. intermedia - czego nie widać, jest kanał pod podłożem między kamyczkami. Ze względu na mimo wszystko dużą wilgotność (nisko torf) zaczęła zarastać torfowcem. Podłoże w takim przypadku powinno być wyżej. Wcześniej tak było i miała się dużo lepiej. D. x obovata - dopóki torfowce były niewysokie, wilgotność była znaczna i rosła doskonale, w tym roku wygląda o wiele gorzej, dlatego zetnę te torfowce. Prawdopodobnie dam warstwę martwych na próbę jak to się sprawdzi na dłuższą metę. D. rotundifolia - z braku odpowiedniej ilości słońca rośnie trochę gorzej niż bym chciał. D. anglica, D. rotundifolia i D. x obovata - w tym roku torfowiec urósł już tak wysoko, że jego czubki przysychają. Takie warunki nie bardzo odpowiadają D. anglica, stąd jej liczba stadła, a ona sama najchętniej wysiewa się na bokach torfowca, jak na szczycie. Gdyby ta poducha pływała na tafli wody, wówczas wraz ze wzrostem torfowców, zanurzałaby się głębiej i wilgotność byłaby na stałym poziomie. Doniczka to nie natura. D. filiformis i mniejsza D. intermedia x filiformis - nie rzadko stoją w 1 cm, płytkiej wodzie i mają się doskonale. Po roku, dwóch zaczynają pojawiać się torfowce, które po kolejnych 2-3 latach zą już na tyle duże, że warto je usunąć. I cała zabawa zaczyna się od nowa. W tym roku wszystkie rośliny przeżyły -22*C. Sporo padło, ale zdecydowana większość się ostała i będzie się dalej rozmnażać. Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach More sharing options...
pepton Napisano 15 Czerwca 2012 Share Napisano 15 Czerwca 2012 Jak zimujesz te rośliny, doniczki normalnie na tarasie zostawiasz czy coś kombinujesz z wkopywaniem w ziemię itp? Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Cephalotus Napisano 15 Czerwca 2012 Autor Share Napisano 15 Czerwca 2012 Zwyczajnie stoją cały rok na zewnątrz na stojakach kaskady. Nic nie wkopuję, nic nie chowam. Odnośnik do odpowiedzi Udostępnij na innych stronach More sharing options...
Rekomendowane odpowiedzi