Niekumaty Burak

Nie tnij na 5 cm kawałki. 1. Włóż pionowo do torfu zagłębiając na 1-3 cm (metoda najmniej efektywna). 2. Do przezroczystego pojemnika wlej wodę destylowaną i wrzuć do niej pędy kwiatowe. 3. Do przezroczystego pojemnika włóż cienką warstwę waty, zalej ją woda destylowaną tylko na tyle by była bardzo wilgotna i połóż na nią pędy kwiatowe, przykryj pokrywką. Polecam metodę 2.

Na co ma czekać? Przesadź niezwłocznie.

Potwierdzam, nie dajesz jej piwa i skręca ją.

Góra od butelki jak lejek, ale względy estetyczne ...

Ładnie wyglądałyby duże (ciężkie) otoczaki, a one swoim ciężarem ubijają torf i ograniczają "oddychanie" podłoża. W warunkach sprzyjających pleśni i gniciu zapewne pogłębiłyby ten problem. Lepiej sprawdza się warstwa piasku lub drobnego żwiru.

A lejek cały czas tam, tego ...?

Nie traktujmy słowa "sauna" dosłownie . Kropka ładnie (jak to dziewczyna) spuentowała dyskusję.

Napisałeś Uważam, że nie ma takiej potrzeby.

Jeśli chcesz by podniosły pH, to tak.

Siostry nie potrzebują "sauny", wystarczy przysłowiowa podwyższona wilgotność.

A nie lepiej było zainwestować na kolejną ciekawą odmianę muchołówki, niż kupować drogi markowy przymiar liniowy prosty?

Stojąca lub wisząca we wnęce okiennej konstrukcja poziomych płyt szklanych, ale ... nie jest to łatwe do zrobienia.

Będziesz miał możliwość zimowania muchołówki? Jeśli nie, pomyśl o innych mięsożernych.

Przepraszam, że zburzę twój spokój. Jest duże ryzyko, że niezależnie od wilgotności torfu larwy ziemiórek zjedzą siewki. Radzę zastosować jakiś środek owadobójczy na ziemiórki (nie pisze jaki, bo na chemii się nie znam).

Jeśli wypuści dużo korzeni poza doniczkę, to będzie problem.

Lepsza jest przegotowana.

Sposobem na to, jest obicie blachą wokół otworu wejściowego.

Nie będzie zbyt daleko posuniętym wnioskiem, że dobre duchy widzisz?

Pracowałem w takich warunkach w chłodni. Mogę wysłać tobie czapkę którą wtedy nosiłem.

Nie mam zwyczaju dzielenia zapałki na czworo.

Medycyna dawna i współczesna, Dr Henryk Różański; nauki medyczne i biologiczne; fitoterapia, fitochemia… http://magazyn.salamandra.org.pl/m09a08.html Rośliny te były niegdyś popularnie stosowane w medycynie. Z rosiczki okrągłolistnej wyrabiano nalewki nazywane rosolisami (porównaj - ros solis). Ta sama roślina, zbierana jako ziele w okresie kwitnienia, dostarczała wyciągów uznawanych w lecznictwie ludowym za środek odflegmiający, stosowany także na katar, astmę i bóle głowy. We współczesnej homeopatii używa się świeżego ziela, które jest przydatne zwłaszcza w leczeniu astmy. Surowiec ten zawiera takie związki czynne jak: plumbagina, garbniki, kwasy organiczne, witaminę C i śladowo - olejek eteryczny. Wyciąg z rosiczki wchodził w skład tak zwanej „złotej wody” prof. A. von Villanova, która miała stanowić panaceum, czyli lek na wszelkie dolegliwości. http://www.swiat-zdrowia.pl/artykul/nalewk...bre-na-wszystko Skąd wzięły się nalewki? Z pracowni alchemików. W średniowieczu na liściach owadożernej rosiczki sporządzano słynne roso lisy. Rosiczka była uważana za cudowny lek. Miodowa ciecz, którą wydzielała, miała wzmacniać organizm jak dziś żeń-szeń. Alchemicy udoskonalali lek z rosiczki miodem, ziołami, płatkami róż czy fiołkami. Następnie nalewki na płatkach róż, czyli rosolisy różane trafiły do klasztorów, potem dworów. Produkowała je przed wojną sławna fabryka wódek hrabiego Potockiego w Łańcucie. Dziś w Łańcucie rosolisy znów są produkowane. Według oryginalnej receptury. http://www.dziennikwschodni.pl/apps/pbcs.d..._MAPA/130419430 Na bazie wyciągu z liści rosiczki i lepkiej cieczy przez nią wydzielanej powstała jedna z najstarszych nalewek zwana rosolisem (łac. ros - kropla, solis - słońce). Podczas produkcji wzbogacano aromat rosolisu świeżymi płatkami róż. Najsłynniejszym z nich był Rosa Solis lub Rosolio, rosolis pochodzący z renesansowego Turynu. Trunek szybko zyskał sławę środka, który wzmacnia serce. Okazało się także, że nalewka na liściach rosiczki szybko stała się bardzo silnym afrodyzjakiem. http://bartoszyce.lavinaplatform.com/ciekawostki Roślina lecznicza : Zawiera glikozydy (droseron, plumbagina), cholinę, związki cyjanogenne. Działanie : przeciwbólowo Dawniej z rosiczki robiono nalewkę, zwaną rosalisami (od ros solis - rosa słoneczna). Nalewki używano w stanach gorączkowych oraz przy dolegliwościach kobiecych. Płukanki z ziela rosiczki miały skutecznie uśmierzać ból zębów. Rosiczkowe napary stosowano jako lek przynoszący ulgę przy bólach oczu, głowy, żołądka, serca. Rosiczkę wykorzystywano do odstraszania złych duchów i jako zabezpieczenie przed nieprzychylnymi czarami. W tym celu wianki z rosiczki zakopywano w oborze i w mieszkalnych izbach. Dla mnie, najbardziej wiarygodne jest ostatnie zastosowanie.

Miałem dwa podejścia do rosiczek południowoamerykańskich. Pierwsze - w doniczkach o wysokości 4 cm - wszystkie padły. Drugie - w doniczkach o wysokości 7 cm - ładnie rosły. Parapet i torf były identyczne.

Bardzo udane zdjęcia "pod światło".

Z twoich zdjęć trudno się zorientować, w jak wysokich doniczkach trzymasz rosiczki. D. graomogolensis powinna rosnąć w wysokiej doniczce (7 cm i wyżej).

To nie jest woda destylowana.